از ازل آب و گلم گفت: که من کوثری ام
فاطمی دین و حسینی، حسنی، حیدری ام
همه ی دلخوشی ام ای گل زهرا (س) این است
که خوش اقبال از این مرحمت داوری ام
سر در قصر بهشتی دلم بنوشتند
که مسلمان مرام حسن عسگری ام
چه کسی مثل من دل شده دلبر دارد؟
چه کسی مثل تو ای دوست کند دلبری ام؟
من که مجنونم و آشفته – تو را می خوانم
سربازار غمت-یوسف من - مشتری ام
به همه نسل بنی فاطمه سوگند که من
تا صف بگویم که علی اکبری ام
آسمان مهر وتولای تو داردآقا
عرش درسینه تمنای تو دارد آقا
حور وغلمانِ بهشت اند گدای نفست
باغ رضوان سر سودای تو دارد آقا
از شعاع افق چشم تو بالاتر چیست؟
ماه سودای قدم های تو دارد آقا
هل اتی آید وآقایی تو می خواند
جبرئیل آیت غرای تو دارد آقا
عرصه م وآغاز شفاعت از توست
عالمی حسرت فردای تو دارد آقا
گوشه صحن وسرایت، حرم آل عباست
خاک سرداب گل پای تو دارد آقا
زیر پایت نظر افکن که تماشا دارد
دل آواره به خاک قدمت جا دارد
محمود ژولیده
عِندَ رَ‌بِّهِمْ يُرْ‌زَقُونَ منبع
درباره این سایت